Leczenie nadpotliwości
Botox - leczenie nadpotliwości
Osoby z nadmierną potliwością mogą wydzielać znaczną ilość potu co utrudnia im codzienne funkcjonowanie. Ich dłonie, stopy lub pachy (w zależności od tego, której części ciała dotyczy nadmierna potliwość) są stale wilgotne. To utrudnia wykonywanie zwykłych, codziennych czynności i może być przyczyną kłopotliwych sytuacji w życiu zawodowym i towarzyskim.
Leczenie nadpotliwości
Zabieg polega na czasowym zablokowaniu czynności potowych, poprzez wstrzyknięcie Botoxu. Zabieg ten wykonujemy również za pomocą mezoterapii bezigłowej. Za pomocą jednego zabiegu można znieść tę przykrą dolegliwość na kilka miesięcy. Wadą zabiegu jest fakt, iż nie leczy on przyczyn, a jedynie usuwa objawy.
Jak się przygotować do zabiegu?
W nadpotliwości dołów pachowych należy:
- usunąć owłosienie, jeśli po depilacji pojawia się podrażnienie, depilację wykonać dzień przed zabiegiem
- po zabiegu zakładamy świeżą bluzkę
Nadpotliwość stóp:
- dzień przed zabiegiem wykonujemy pedicure
- po zabiegu będą potrzebne: czyste bawełniane skarpety, buty na zmianę
Nadpotliwość dłoni:
• dobrze jest przygotować bawełniane rękawiczki
Przebieg zabiegu:
- przed zabiegiem wstrzykiwania skórę znieczulamy preparatem Emla,
- w przypadku mezoterapii bezigłowej znieczulenie nie jest potrzebne, preparat wprowadzany jest bez igieł,
- zabieg polega na wstrzyknięciu śródskórnym toksyny botulinowej typu A. Preparat wstrzykiwany jest przy użyciu sterylnych, bardzo cienkich igieł,
- sesja trwa około 30 minut. Po wstrzyknięciu niewielkiej dawki, Botox blokuje działanie nerwów, które zaopatrują gruczoły wydzielania zewnętrznego. To zapobiega wydzielaniu przez nie potu.
Efekty:
Efekt odczuwalny jest już po kilku dniach i trwa do 6 m-cy. Kolejna sesja leczenia może być przeprowadzona po wygaśnięciu efektów poprzedniej, co następuje średnio po 7-12 miesiącach.
Do podstawowych przeciwwskazań zabiegu należą:
- ciąża oraz karminie piersią (nie przeprowadzono badań wpływu toksyny na matkę i dziecko),
- schorzenia neurologiczne (stwardnienie zanikowoboczne , rdzeniowy zanik mięśni),
- zmiany chorobowe (ropne) skóry pach, dłoni, stóp,
- kuracja antybiotykami z grupy aminoglikozydów.